Κάθε χρόνο τέτοια εποχή...

...νιώθω ότι οι μπαταρίες άδειασαν και μετράω αντίστροφα μέχρι να ξεκινήσει η άδειά μου... Έτσι και φέτος τα ίδια, είμαι ξεθεωμένος σώμα και πνεύμα, θα πεταχτώ μέχρι το φαρμακείο απέναντι πιο μετά να πάρω κανένα Tonotil ή κανένα Upsavit για μένα και την Μ. μπας και την παλέψουμε λίγο ακόμα... Έχει ξεκινήσει και ο μικρός ένα χούι τις τελευταίες μέρες και ξυπνάει από τις 6 με 6:30 αλλά δεν σηκώνεται από το κρεβάτι του πριν πάει 7 που είναι το "εγερτήριο" για εμάς... Εν τω μεταξύ πρέπει να πάω σούπερ μάρκετ, να πάμε τον μικρό για το εμβόλιο του στη γιατρό, να πάω το αυτοκίνητο για service, να αγοράσω μια σχάρα αυτοκινήτου, να πάω να αλλάξω κάτι μεντεσέδες για τα φύλλα της ντουλάπας που συναρμολογώ για το δωμάτιο του μικρού, να ... , να ...., να ....

14 και σήμερα γαμώτο μου...